MIJTEN EN TEKEN

Uiterlijk en herkenning

Mijten en teken behoren tot dezelfde groep. In tegenstelling tot de insecten, verdragen de meeste mijten en teken zeer slecht droogte. Meestal vormen ze slechts een probleem in vochtige seizoenen, in vochtige huizen of in vochtige voedingswaren.

Alle tekensoorten zuigen bloed. We onderscheiden zachte en harde teken. Zachte teken blijven slechts korte duur op hun gastheer, terwijl harde teken soms dagenlang parasiteren. Teken zitten verscholen in bossen en weiden en kunnen ook mensen als gastheer kiezen.

Ook mijten kunnen parasiet zijn van mens of dier. Anderen komen dan weer voor in voedselvoorraden. Het zijn zeer kleine nauwelijks zichtbare diertjes, die soms in grote getalen voorkomen.

Schade

Alle teken en sommige mijten zijn bloedzuigend of parasiterend op mens, huisdieren, neerhofdieren en wilde dieren, en kunnen daardoor ziekten overdragen van de ene gastheer op de andere.

De gewone teek brengt ziektes over o.a. "Lyme disease", die aanleiding geeft tot reuma en zelfs hersenvliesontsteking! Verwijderen moet voorzichtig gebeuren met een (speciaal bij de apotheker verkrijgbaar) pincet, er mag zeker niet op de teek geduwd worden. Met het pincet moeten de monddelen zo diep mogelijk vastgenomen worden en dan moet er voorzichtig, langzaam, maar krachtig getrokken worden. Daarna aangetaste plaats en pincet wassen en ontsmetten en de teek bijhouden, moest er toch ontsteking optreden. Griepachtige toestanden 1 à 2 weken later zijn verdacht, zeker als ze gepaard gaan met rode vlekken op het lichaam.

Mijten hebben een lichaam vol irriterende haren met afscheiding van irriterende stoffen. Ze veroorzaken ernstige irritaties en zelfs ziektes.